In Tilburg zijn in de loop der tijd vele soorten festivals georganiseerd. Maar een festival van het absurde nog niet. En dat werd hoog tijd, want de stad herbergt nogal wat kunstenaars die zich laten inspireren door het absurde. Waarom juist in Tilburg? Omdat het een volkse, wat rauwe arbeidersstad is? Of zoals een dichter schreef: ‘Tilburg is tattoe en ordi, kak en kinki, absurd en aards, open en dicht’. Wel is het zeker dat de aanwezige kunstopleidingen hierbij een rol spelen. Nog niet zo lang geleden was er het tijdschrift ‘De Bedenkelijk Kijkende Grondeekhoorn’. De titel alleen al! Zo opereerde er ook de Bond tegen Humor. En nu dus Grublit, festival van het absurde. Grublit? Draai de letters maar om. Het meerdaagse festival startte met een markt vol stands en installaties van de vele absurdistische kunstenaars die Tilburg rijk. ‘Vleesch nog visch’ geheten, op ‘het mooiste plein van Tilburg’, jaja, het Koningsplein. De bezoekers vielen van de ene verbazing in de andere. Maar wat het meest absurde was: de bekendste kunstenaar op dit gebied, Tilburgs trots, ontbrak. Striptekenaar Gummbah namelijk.