Aan het eind van de jaren ’50 werden in Tilburg de eerste signalen opgevangen dat de traditionele textielindustrie onder druk kwam te staan. Voor de stad was dit een regelrechte ramp, die zich gedurende de volgende 20 jaren zou voltrekken. In 1960 waren 14.000 Tilburgers voor hun inkomen afhankelijk van de textielfabriek of werkplaatsen die daarmee samenhingen, zoals wasserijen, ververijen, en kledingateliers. Meer dan 60 procent van de werkende bevolking van Tilburg. Er waren meerdere oorzaken voor de ondergang, maar de belangrijkste is toch wel dat de productie zich verplaatste naar landen waar de arbeidskrachten goedkoper waren. In de 18e en 19e eeuw was de textielproductie vanuit noord-Nederland verplaatst naar Brabant, maar nu werd ze verplaatst van zuid-Nederland naar landen rond de Middellandse zee en Noord-Afrika. Andere oorzaken waren: de veranderde kleedgewoonten, en het wegvallen van kledingindustrie voor militairen. Ook het gebrek aan samenwerking tussen de Tilburgse fabrikanten, en het ontbreken van specialisaties, hebben bijgedragen aan de ondergang van de Tilburgse textielindustrie.