De meest ingrijpende verandering van het stadscentrum werd al in de jaren ’50 voorbereid maar is uitgevoerd vanaf 1959 toen burgemeester Cees Becht het ‘Plan van 72 miljoen’ presenteerde. In acht jaar tijd moest het intieme hart van Tilburg plaats gaan maken voor brede ‘boulevards’ om het centrum beter bereikbaar te maken en daarmee aantrekkelijker voor het bedrijfs- en zakenleven. Becht was bereid daarbij veel op te offeren, iets wat hem al snel de bijnaam ‘Cees de Sloper’ opleverde. De Schouwburgring werd aangelegd en in 1961 werd ook de Schouwburg voltooid. Het oude gemeentehuis moest echter verdwijnen, en de fraaie voortuin met vijver van het Paleis Raadhuis veranderde in een stenen vlakte met een fontein van beton. Het zwaarst getroffen werd de volkswijk Koningswei. Deze wijk werd volledig gesloopt en maakte plaats voor onder andere de Emmapassage, de Katterug, en het Koningsplein. Ook het gedenkteken voor koning Willem II verdween (zie het Thema Willem II). Bijna waren ook de gietijzeren heiligenbeelden rondom het kerkhof aan de Bredaseweg verhuisd naar de sloop, maar daar stak de Tilburgse bevolking een stokje voor met een actie met de naam: ‘Heiligen gaan niet naar de hel.’ Het uiteindelijke doel van dit plan, een goede ontsluiting en toegankelijkheid van het centrum werd niet verwezenlijkt, en is tot op de dag van vandaag onderwerp van discussie en aanpassingen. In 2006 maakte de gemeente een begin met het zoveelste plan om de bereikbaarheid te vergroten door op de ring rond het centrum eenrichtingsverkeer in te stellen.