Tilburg is de moord op Marietje Kessels nooit vergeten. Toch heeft het tot 1988 geduurd voordat er een boek over verscheen waarin alle details nauwkeurig op een rijtje werden gezet. Het werd geschreven door de Tilburgse journalist Ed Schilders en heet ‘Moordhoek’ (een woordspeling op de naam van de wijk waar Marietje woonde: de Noordhoek). Bij het schrijven van het boek had Schilders twee belangrijke bronnen. Ten eerste: de kranten van die tijd. Omdat de moord zoveel aandacht trok, maakten de kranten niet alleen verslagen van de rechtszaken, maar stuurden ze ook stenografen die alles letterlijk noteerden wat de getuigen te zeggen hadden. Alle getuigenissen werden dus letterlijk afgedrukt in paginalange artikelen in de krant. Zo konden de processen na bijna 90 jaar nog steeds gevolgd worden alsof de lezer er bij was. Nog belangrijker was de vondst van een compleet dossier, het persoonlijke dossier van Frans Pels Rijcken, de verdediger van verdachte August Mutsaers. Pels Rijcken had een advocatenkantoor in Breda, dat na zijn dood werd voortgezet. In de archieven van dit kantoor werd het dossier teruggevonden. Zo kreeg de schrijver de beschikking over de persoonlijke aantekeningen van de verdediger en afschriften van de verhoren en getuigenissen. Ongeveer vijftien jaar later werd bij een advocatenkantoor in Tilburg in het archief eenzelfde dossier aangetroffen. Dit was het dossier van de toenmalige aanklager. Beide dossiers zijn tegenwoordig ondergebracht bij het Brabants Historisch Informatiecentrum (BHIC) in Den Bosch.