Het begrip ‘gastarbeider’ wordt tegenwoordig nauwelijks meer gebruikt. In oorsprong betekent het ‘mensen die op verzoek vanuit een ander land in Nederland komen werken’. Ze waren in Nederland ‘te gast’, en men nam dus aan dat ze op een zeker moment ook weer zouden vertrekken naar het land van herkomst. Bovendien kwamen ze naar Nederland op verzoek van Nederlandse bedrijven die vanaf 1960 steeds vaker arbeidskrachten zochten in landen als Spanje, Italië, Griekenland, en Turkije. Dit gebeurde met uitdrukkelijke instemming en hulp van de Nederlandse regering die met de betrokken landen overeenkomsten afsloot. In Tilburg zijn de eerste gastarbeiders in 1963 aangekomen vanuit Turkije. Zulke gastarbeiders waren in hun eigen land geselecteerd op geschiktheid. Het betrof uitsluitend mannen. Ze moesten gezond zijn, politiek onverdacht, alfabeet, en liefst niet al te oud.