In oktober 1955 kregen de eerste Reeshofbewoners electriciteit. Tot die tijd had men het moeten doen met petroleum, houtkachels, steenkool en olie. Naar de radio werd in het electriciteitsloze tijdperk geluisterd met behulp van een vloeistofaccu van vier volt. Als deze accu leeg was, kon deze bij iemand aan de Korvelseweg voor twee dubbeltjes worden opgeladen. Men deed zo’n veertien dagen met een accu. Volgens de overlevering werd er echter weinig naar de radio geluisterd. Op het boerenland waren ze vaak in de weer van vijf uur ’s ochtends tot tien uur ’s avonds. Het zou nog tot najaar 1970 duren voordat er waterleidingen in de Reeshof gelegd werden. Tot die tijd werd water aan de grond onttrokken door middel van een eigen handpomp. Het water was wat bruinig en troebel. Aanvankelijk vond de gemeente een waterleiding te duur voor de toen nog zo dunbevolkte Reeshof. Uiteindelijk leidden diverse protestacties – waaronder het aanbieden van flesjes bruin drinkwater aan politici - tot de aanleg van een waterleiding. Totdat deze waterleiding voltooid was, kwam er zeven dagen per week een tankwagen langs die van deur tot deur goed drinkwater bezorgde. Dit water werd vaak in de regenput buiten op het erf bewaard.